Recenzja "Eleonora i Park" Rainbow Rowell

Wielu pisarzy Young Adult odniosło sukces, nazwiska Johna Greena, Colleen Hoover, czy Cassandry Clare są znane na całym świecie. Uważam, że do nich powinno się zaliczyć również Rainbow Rowell – autorkę, spod pióra której wyszli Eleonora i Park.

Eleonora nie jest przeciętną nastolatką. Z tłumu wyróżniają ją rude loki, za duże ubrania i pulchna sylwetka. Park natomiast jest Azjatą, ma kochającą rodzinę, lubi czytać komiksy i słuchać muzyki. Ta nietypowa dwójka spotyka się w szkolnym autobusie. Eleonora nie miała łatwego życia i nie zapowiada się, że będzie takie mieć. Park… sami zobaczycie.

„Eleonora i Park” jest powieścią dla młodzieży, poruszającą problemy dotyczące młodych ludzi, takie jak przyjaźń, pierwsza miłość, kłótnie w rodzinie. Chciałam ją przeczytać już jakiś czas temu, jednak ciągle wydawało mi się, że inne pozycje bardziej zasługują na przeczytanie. Nie wiem jednak dlaczego zwlekałam z "Eleonorą i Parkiem".

Prawie każdy fragment tej książki poruszył moje serce do tego stopnia, że przewracałam jej kartki ze łzami w oczach, nie mogąc się od niej oderwać. Czegoś takiego nie zdołała we mnie wywołać jeszcze żadna książka. Ale nie martwcie się! W „Eleonorze i Parku” nie ma samych przykrych momentów, znajdzie się tam również mnóstwo humoru i zabawnych scen. Może nie we wszystkich, którzy ją czytali, wywołała aż takie emocje, jednak według mnie była fantastyczna!

Pani Rowell posłużyła się jasnym, prostym językiem (jak to w YA bywa) i jej książka nie jest bardzo długa, ma trochę ponad 300 stron. Okładka może na pierwszy rzut oka nie jest porywająca, jednak myślę, że pasuje – jest przejrzysta i ładnie się prezentuje.

Teraz czas na kilka cytatów:

Czasem słowa mają większy wpływ na czyjeś serce niż pocałunki.

 

- A ty wyglądasz jak ty – powiedział. - Tylko na cały regulator.

- Romeo i Julia to dwójka bogatych dzieciaków, które zawsze dostawały wszystko, czego zapragnęły. A teraz wydaje im się, że pragną siebie nawzajem.

- Kochają się…- powiedział nauczyciel łapiąc się za serce.

- Nawet się nie znają – odparła. - Szekspir nabija się z miłości.

Brzmiała prawie rozsądnie. Gdyby nie to, że ten rozsądek to kropla w morzu szaleństwa.

Podsumowując, to była naprawdę świetna książka. Przedstawione w niej wydarzenia mogły się zdarzyć w rzeczywistości. Podobało mi się to, że autorka zwróciła swoją uwagę ku ludziom nieco wyróżniającym się z otoczenia (wyglądem, zachowaniem). Dzięki temu czytelnicy mogą wykruszyć z siebie odrobinę empatii i nagle zaczynają rozumieć takie osoby. Eleonora jest naprawdę ciekawą osobą i przyjemnie by było się z nią zakolegować, chociaż „nie była miła”, jak to powiedział Park.

Ta książka nadaje się zarówno dla dziewczyn jak i chłopców. Nie, chłopaki, nie myślcie, że to jakiś kolejny głupi romans. To opowieść o życiu i o tym, co może się w nim zdarzyć.

Moja ocena: 10/10

Liczba stron: 340

Tłumaczenie: Magdalena Zielińska

Wydawnictwo: Otwarte

Tytuł oryginału: Eleanor & Park

Data wydania: 16 marca 2015